ارزیابی منشا مواد محلول آب رودخانه خررود (جنوب استان قزوین) با شاخص‌های زمین‌آماری

سیستم­های رودخانه­ای یکی از پویاترین عوامل جابه­جایی و ته نشست مواد رسوبی در طول دوره کواترنری هستند؛ آن­ها مواد جامد و محلول حاصل هوازدگی رخنمون سازندها را به حوضه­های رسوبی منتقل می­کنند. دراین پژوهش تأثیر سازندهای زمین شناسی بر ویژگی­های  هیدروژئو شیمیایی آب رودخانه خررود از طریق آزمایشات شیمیایی و بررسی آماری مورد بررسی قرار گرفته است. حوضه آبریز این رودخانه در زون ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. 35 نمونه (متمرکز در طول 40 کیلومتر از بازه باختری رودخانه)، در دو فصل خشک وترسال آبی 94-93   مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس داده­های هیدروژئوشیمیایی با استفاده از تکنیک­های آماری (ماتریکس همبستگی، آنالیز خوشه­ای و نمودار جعبه­ای) با کمک نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل­های آماری نشان دادند که سولفات کلسیم و کلرید سدیم (با منشا رسوبات تبخیری) بیش­ترین نقش را در افزایش نمک­های محلول آب رودخانه داشته­اند. سنگ­های کربناته در این رابطه نقش کم­تری داشته ­اند.